เมื่อวิกฤตการณ์โควิด-19 ในประเทศไทยเป็นไปในทิศทางที่ดีขึ้น หลายคนเริ่มกลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติ ในขณะเดียวกันก็ยังมีอีกหลายคนที่ยังคงได้รับผลกระทบอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว ที่ยังไม่สามารถเปิดให้บริการได้เต็มรูปแบบอย่างที่เคยเป็น ภาพยนตร์โฆษณา Thailand Smiles With You “Smiles at Your Home Ground” ได้บอกเล่าเรื่องราวชีวิตของผู้คนในสายอาชีพที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวต่างๆ ทั้งในด้านการดูแลเอาใจใส่ ด้านความบันเทิง และด้านการบริการ ซึ่งล้วนแต่เป็นกลุ่มคนที่ได้รับผลกระทบจากโควิด-19 ไม่น้อยไปกว่าใคร ทว่าพวกเขาเหล่านั้นกลับดูเหมือนว่ายังเปี่ยมไปด้วยพลังใจในการมีชีวิต ยังคงมีรอยยิ้มและความห่วงใยให้แก่กันเสมอ มาทำความรู้จักกับคนธรรมดาที่มีหัวใจพิเศษ ผ่าน 3 รอยยิ้มสู้ชีวิตในภาพยนตร์โฆษณาฯ กับเรื่องราวที่อยู่เบื้องหลังรอยยิ้มเหล่านั้น ที่ยิ่งตอกย้ำให้เรารู้ว่า “รอยยิ้ม” มีพลังมากกว่าที่คิด เป็นพลังวิเศษที่มีอยู่ในคนไทยทุกคน รอยยิ้มเป็นดั่งกำลังใจที่ส่งไปเมื่อไรก็จะส่งต่อให้กันได้อย่างไม่มีวันสิ้นสุด และที่สำคัญการกลับลงสู่สนามแห่งชีวิตอีกครั้งนั้น บางทีก็จำเป็นต้องผ่านเส้นทางอุโมงค์ที่มืดมิด ก่อนจะพบกับแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์อีกครั้ง “พี่ไม่เคยท้อ ไม่เคยแอบร้องไห้เลยนะ เพราะพี่เชื่อในอาชีพของพี่ เราอยู่ในครัวกับเพื่อนๆ มานาน อยู่มาสิบห้าปีแล้ว คนอื่นๆ เพื่อนๆ ในครัวก็เริ่มบ่นแล้วว่าอยากกลับเข้าครัวใจจะขาด (หัวเราะ)” กุสุมา ทองคำพูล ยิ้มที่รวมพลัง 15 ปีก่อน สุ-กุสุมา ทองคำพูล ตัดสินใจไปสมัครงานที่ห้องอาหารของโรงละครสยามนิรมิต กรุงเทพ ท่ามกลาง Executive Chef, Sous Chef, Chef de Partie, Demi Chef, Commis I, Commis II และ Cook Helper ที่นั่น เธอเริ่มงานด้วยการทำหน้าที่ล้างจาน งานในครัวนั้นหนักทุกหน้าที่ โดยเฉพาะช่วงที่มีทัวร์จากนักท่องเที่ยวซึ่งเป็นกลุ่มลูกค้าหลักมา กระทั่งเชฟต้องดึงตัวเธอไปช่วยงาน ด้วยความขยันบวกกับการที่เชฟเห็นแววตอนที่ให้ลองทำอาหารจริง จึงค่อยๆ เลื่อนตำแหน่งให้จนเป็น Commis I ประจำอยู่ที่ครัวไทย ก่อนหน้าเดือนมีนาคมที่โรงละครจะปิดตัวลงเนื่องจากสถานการณ์โควิด-19 ครัวต้องรับลูกค้าวันละเป็นพันคน เครื่องครัว หม้อ กระทะ ล้วนใหญ่และหนักจนไม่สามารถยกได้ด้วยคนคนเดียว แม้จะเหนื่อย แต่ “พี่สุ” มีความสุขทุกครั้งที่เข้าครัว เธอเล่าว่ารักอาชีพนี้มาก เพราะได้ลองทำเมนูใหม่ๆ อยู่เรื่อยๆ ได้มีโอกาสช่วยสอนน้องๆ และสนุกที่สุดเวลาได้ทำอาหารพร้อมกับเพื่อนๆ ในครัว ความเปลี่ยนแปลงมาในชั่วข้ามคืน ทุกส่วนได้รับผลกระทบไปตามๆ กัน หลายคนเลือกที่จะกลับบ้าน ทุกคนจำเป็นต้องปรับตัว อย่างพี่สุที่ผันตัวไปขายผลไม้เล็กๆ น้อยๆ ที่ศูนย์วัฒนธรรม แต่ไม่ว่าอย่างไรสิ่งที่ทุกคนคิดตรงกันก็คือ เมื่อไรโรงละครสยามนิรมิตจะกลับมาเปิดได้อีกครั้ง ความคิดถึงทำหน้าที่ของมัน พี่สุหวังลึกๆ ว่า ทุกอย่างจะกลับมาเป็นปกติได้ในเร็ววัน ไม่ใช่แค่เรื่องงาน แต่มันคือความผูกพันกับผู้คนนับร้อยในครัวมากกว่า ระหว่างนี้พี่สุดำเนินชีวิตไปด้วยความหวัง ความเข้าใจ และความเห็นใจ เมื่อยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ก็ไม่เครียดจนทำให้ไม่สบายใจ ท้ายที่สุดพี่สุหวังว่า ถ้าครัวกลับมาเปิดอีกครั้ง แม้ว่าหลายๆ คนอาจจะไปทำอย่างอื่นกันแล้ว แต่ก็ยังอยากเจอทุกคนอีก “คณะเราอยู่กันแบบครอบครัว ให้กำลังใจกันตลอด ก็บอกกันเสมอว่าอย่าไปท้อ เดี๋ยวสักวันหนึ่งเราก็จะกลับมารวมกันเหมือนเดิม ได้กลับมาทำงานที่เรารัก” อาธากร สุดเวหา ยิ้มที่ไม่มีวันยอมแพ้ ด้วยความรักในวัฒนธรรมไทยและความสนใจในการแสดง ทำให้ ซัน-อาธากร สุดเวหา เลือกเรียนที่วิทยาลัยนาฏศิลป์ โดยเป็นตัวลิงในการแสดงโขน กระทั่งวันหนึ่งได้มีโอกาสมาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมผ่านการแสดงที่โรงละครอักษรา จึงมีความฝันว่า สักวันหนึ่งถ้าเรียนจบจะมาสมัครเข้าทำงานที่นี่ให้ได้ จวบจนวันนี้ก็เป็นเวลา 4 ปี แล้ว กับบทบาทของการเป็น “คนเชิดหุ่นละครเล็ก” ประจำโรงละครอักษรา คิง…
Editor25 December 2020